Osocze krwi

Encyklopedia PWN

wodny roztwór soli mineralnych o składzie i stężeniu osmotycznym zbliżonym do osocza krwi;

[gr.],

białka zawierające do kilkudziesięciu procent sacharydów połączonych z białkiem wiązaniem glikozydowym (glikokoniugaty);

[gr. haíma ‘krew’, philéō ‘lubię’, ‘mam skłonność’],

krwawiączka,

med. dziedziczna skaza krwotoczna spowodowana niedoborem lub zaburzoną funkcją swoistych białek osocza, niezbędnych do prawidłowego krzepnięcia krwi;

[gr. hómoios ‘równy’, ‘jednakowy’, stásis ‘stałość’, ‘stateczność’],

fizjol.:

[gr.],

kompleksy białek (apoprotein) z lipidami (triglicerydami, zw. też triacyloglicerolami, cholesterolem wolnym i jego estrami oraz fosfolipidami);

fizjol. płyn wytwarzany w nerkach i wydalany z organizmu, zawierający końcowe produkty przemiany materii, gł. białek i in. związków azotowych;

Tabele, zestawienia